zmiany w prawie | Co do zasady

1 marca br. wchodzi w życie ważna nowelizacja Kodeksu cywilnego. Przewiduje ona możliwość sanowania czynności „fałszywego” organu spółki. Dotychczas taka możliwość dotyczyła tylko czynności tzw. „fałszywego” pełnomocnika.

Od sierpnia 2018 r. obowiązuje kontrowersyjna specustawa mieszkaniowa, której uchwalenie budziło obawy o utratę przez samorządy realnej władzy planistycznej, ale z drugiej strony miało prowadzić do szybszego uzupełniania niedoborów krajowego zasobu mieszkań. Jak dotąd jednak ustawa nie wywołuje większych realnych skutków – pozytywnych ani negatywnych – ponieważ wnioski w jej trybie to rzadkość. Czy to tylko choroba niemowlęca nowej regulacji, czy raczej wczesne objawy martwej ustawy?

W oczekiwaniu na nową ustawę Prawo zamówień publicznych rynek kluczy po bezdrożach elektronizacji, potykając się raz po raz o nieprzemyślane konsekwencje orzeczeń. Zamówienia publiczne potrzebują drogowskazu: stałych i konkretnych reguł zgodnych z przepisami.

„Wolne od GMO” to bardzo mocny i atrakcyjny marketingowo przekaz. Zasady jego stosowania nie są uregulowane na szczeblu unijnym. Poszczególne kraje członkowskie, w tym Polska, przyjmują krajowe kryteria, jakie muszą spełniać produkty, aby producent mógł je nazywać wolnymi od GMO. Jakie to będą kryteria i do jakich produktów będą miały zastosowanie?

W listopadzie 2018 r. ogłoszony został projekt ustawy autorstwa Ministerstwa Finansów, dostosowującej polskie przepisy do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129. Ustawa przewiduje szereg zmian, ważnych w szczególności dla spółek publicznych. Między innymi do Kodeksu spółek handlowych mają zostać wprowadzone przepisy regulujące politykę wynagrodzeń w spółkach publicznych.

24 stycznia 2019 r. Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii zaprezentowało projekt nowej ustawy Prawo zamówień publicznych. Nowa obszerna regulacja ma uprościć i uporządkować przepisy, aby zamówienia publiczne stały się efektywniejsze i bardziej przyjazne.

Uzasadnienie do projektu nowej ustawy Prawo zamówień publicznych wskazuje na konieczność zwiększenia przejrzystości i spójności krajowej regulacji, uznając dyrektywy zamówieniowe za już wdrożone do polskiego porządku prawnego. Jednak efekt tzw. małej nowelizacji z 2016 r. od początku nie był zadowalający. Stąd w projekcie pojawiają się liczne nowości, dla których uzasadnieniem jest konieczność odzwierciedlenia w ustawie regulacji z dyrektyw zamówieniowych.

W Dziale X projektu nowej ustawy Prawo zamówień publicznych (art. 620 – 655) ustawodawca zobowiązuje zamawiającego i wykonawcę do obligatoryjnego przeprowadzenia postępowania koncyliacyjnego. O ile sama idea ugodowego kończenia sporów zasługuje na pełne poparcie, o tyle zaproponowane rozwiązania szczegółowe budzą poważne wątpliwości na tle Konstytucji i przepisów prawa wspólnotowego.

Trzy najczęściej stosowane tryby postępowania w zamówieniach poniżej progów unijnych zostaną zastąpione jednym nowym trybem. Znika przetarg nieograniczony, pojawia się tryb podstawowy bez negocjacji. Ma być łatwiej i elastyczniej, ale czy to się uda?

Udostępniony przez Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii w dniu 24 stycznia br. projekt nowej ustawy Prawo zamówień publicznych wprowadza zmiany w podstawach wykluczenia oraz instytucji self-cleaning, które zbliżają polskie regulacje do treści dyrektywy 2014/24/UE.

W nowym Prawie zamówień publicznych o obowiązku wniesienia wadium zadecyduje zamawiający, bez względu na wartość zamówienia. Z nieprawidłowym wniesieniem wadium są jednak powiązane te same restrykcyjne konsekwencje co w dotychczasowej ustawie, a podstaw zatrzymania wadium jest więcej.

Projekt nowej ustawy można nazwać rewolucją chociażby z tego względu, że nigdy wcześniej prawo zamówień publicznych w takim stopniu nie odnosiło się do treści umowy. Choć projektowane przepisy wymagają dopracowania, to już teraz przewidują wiele trafnych rozwiązań.