Linia bezpośrednia także do odbiorcy hurtowego

14.04.2011 energetyka

Dyrektywa 2009/72 wyznaczyła nowy zakres pojęcia „linii bezpośredniej” w elektroenergetyce, dając możliwość szerszego zastosowania takich linii zwłaszcza tam, gdzie sieci są niewystarczająco rozwinięte.

Przepis art. 3 pkt 11 f ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U z 2006 r., nr 89, poz. 625, ze zm) definiuje linię bezpośrednią jako linię elektroenergetyczną łączącą wydzieloną jednostkę wytwarzania energii elektrycznej bezpośrednio z odbiorcą lub linię elektroenergetyczną łączącą jednostkę wytwarzania energii elektrycznej przedsiębiorstwa energetycznego z instalacjami należącymi do tego przedsiębiorstwa albo z instalacjami należącymi do przedsiębiorstw zależnych.

Definicja ta, chociaż ma stanowić implementację art. 2 pkt 15 dyrektywy 2003/54/WE parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającej dyrektywę 96/92/WE, ogranicza zakres zastosowania linii bezpośredniej albo do sytuacji niejako wyspowego połączenia jednostki wytwarzania energii elektrycznej z odbiorcą, albo do połączeń wewnętrznych w ramach przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw powiązanych. Wyłączeniu z tej definicji podlega możliwość zasilania za pomocą linii bezpośredniej innych odbiorców, jak również połączenie z wykorzystaniem sieci.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72 z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającej dyrektywę 2003/54/WE przez linię bezpośrednią rozumie się linię elektroenergetyczną łączącą wydzielone miejsce wytwarzania energii elektrycznej z wydzielonym odbiorcą lub linię elektroenergetyczną łączącą producenta energii elektrycznej z przedsiębiorstwem dostarczającym energię elektryczną w celu bezpośredniego zasilania ich własnych obiektów, spółek zależnych i uprawnionych odbiorców. Przez odbiorcę rozumie się natomiast odbiorcę hurtowego lub odbiorcę końcowego.

Zgodnie z nową definicją:

znika konieczność powiązania pomiędzy producentem (wytwórcą) energii elektrycznej a przedsiębiorstwem dostarczającym energię elektryczną (nie muszą to być więc podmioty powiązane, ale mogą być podmioty od siebie niezależne),
linia bezpośrednia może być infrastrukturą, za pomocą której zasilani są zarówno hurtowi, jak i końcowi odbiorcy energii,
nie jest wyłączona możliwość współdziałania linii bezpośredniej z krajowym systemem elektroenergetycznym.

Nowy zakres definicji daje możliwość szerszego zastosowania linii bezpośrednich, zwłaszcza na obszarach, na których sieci są niewystarczająco rozwinięte.

dr Robert Zajdler, Zespół Prawa Energetycznego kancelarii Wardyński i Wspólnicy