Artykuły | Co do zasady

Oczekująca na ogłoszenie w Dzienniku Ustaw nowelizacja przepisów o ocenach oddziaływania na środowisko już na etapie prac w parlamencie wywołała wiele kontrowersji. Główne zastrzeżenia dotyczyły wprowadzanych ustawą zmian w zakresie udziału stron w postępowaniach w sprawie wydania decyzji środowiskowych.

Z dniem 1 września 2019 r. wprowadzony zostanie nowy wykaz podatników VAT, tzw. „biała lista VAT”. Funkcjonujące dotychczas rejestry zostaną tym samym połączone w jedną, rozszerzoną o nowe dane, bazę podatników VAT. Jednym z najważniejszych elementów białej listy VAT będzie rachunek bankowy podatnika. Wykonanie płatności za towar lub usługę na rachunek podatnika inny, niż ten wskazany na białej liście może mieć daleko idące negatywne konsekwencje dla podmiotu dokonującego płatności – te zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2020 roku.

Trybunał Sprawiedliwości UE ostatecznie rozstrzygnął sprawę dotyczącą unijnego znaku towarowego przedstawiającego krzyż umieszczony na bocznej stronie buta sportowego. Z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia tego znaku towarowego wystąpiła niemiecka spółka Deichmann SE, powołując się na brak rzeczywistego używania znaku.

6 sierpnia 2019 r. została ogłoszona nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw. Znaczna część zmian wejdzie w życie 7 listopada 2019 r., jednak dla niektórych przepisów przewidziano 14-dniowy okres vacatio legis. Oznacza to, że od 21 sierpnia br. strony postępowania cywilnego zawieszonego wcześniej na ich zgodny wniosek mają maksymalnie pół roku na podjęcie sprawy. Dla stron postępowań, którym nie można było nadać biegu z określonych względów formalnych, termin ten jest jeszcze krótszy i wynosi maksymalnie 3 miesiące. Niepodjęte w tym czasie postępowania zostaną umorzone, co może doprowadzić nawet do utraty roszczenia.

O ciekawych współzależnościach pomiędzy niektórymi środkami egzekucyjnymi i wpływie wyeliminowania jednego z nich na inne wypowiedział się ostatnio Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie.

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego oraz niektórych innych ustaw wprowadziła pewne zmiany w obrocie nieruchomościami rolnymi w Polsce. Doprecyzowała też tryb postępowania oraz przesłanki warunkujące wyrażenie zgody na nabycie nieruchomości rolnych przez podmiot niespełniający definicji rolnika indywidualnego i niebędący osobą bliską zbywcy ani innym podmiotem określonym enumeratywnie w art. 2a ust. 3 ustawy kształtowaniu ustroju rolnego.

Na początku roku weszła w życie ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. nowelizująca szereg ustaw, w tym Prawo bankowe, pod kątem wzmocnienia nadzoru nad rynkiem finansowym. Treść Prawa bankowego została w jej efekcie rozszerzona o rozdział dotyczący przymusowego przejęcia banku koordynowanego przez KNF. Ustawa obowiązuje już od kilku miesięcy, dlatego warto przyjrzeć się dokładniej szczegółom wprowadzonego uprawnienia Komisji.

Jest możliwe, co do zasady, kontynuowanie działalności przez przedsiębiorcę energetycznego w trybie art. 40 ust. 1 Prawa energetycznego, nawet jeżeli nie jest on właścicielem infrastruktury, która ma służyć do jej prowadzenia.

6 sierpnia br. opublikowana została bardzo szeroka nowelizacja procedury cywilnej, podpisana przez Prezydenta 24 lipca br. Czego dotyczy nowelizacja, których spraw dotknie i kiedy zmiany wejdą w życie?

6 sierpnia 2019 r. ogłoszono nowelizację Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw. Znaczna część zmian wejdzie w życie 7 listopada 2019 r., jednak dla niektórych przepisów, w szczególności tych zmieniających opłaty sądowe, przewidziano 14-dniowy okres vacatio legis. Oznacza to, że zaczną one obowiązywać już 21 sierpnia br. Należy się więc spieszyć z inicjowaniem niektórych nowych spraw, aby uniknąć wyższych opłat.

Jedną z najszerzej komentowanych zmian wprowadzanych nowelizacją Kodeksu postępowania cywilnego jest rozszerzenie możliwości złożenia zeznań na piśmie na całe sądowe postępowanie cywilne. Zmiana ta wejdzie w życie 7 listopada 2019 r.

W wyrokach z 22 maja 2019 r. WSA w Warszawie po raz pierwszy tak szeroko odniósł się do przesłanki posiadania z dekretu warszawskiego. Potwierdził, że dotyczyła ona jedynie następców prawnych dotychczasowego właściciela nieruchomości i stanowiła warunek skuteczności złożenia wniosku dekretowego, a nie jego pozytywnego rozpatrzenia. Przesłanka ta po 1946 r. stała się nieistotna.